segla w języku polskim

Szwedzki	Polski
segla [~de ~t] verb	żeglowaćverb przemieszczać się po wodzie środkiem transportu posiadającym żagle
seglare [~n; pl. ~, best. pl. seglarna] substantiv	żeglarznoun człowiek trudniący się żeglarstwem, uprawiający żeglarstwo dla celów rekreacyjnych lub sportowych
alpseglare	jerzyk alpejski
besegla [~de ~t] verb	przypieczętowaćverb
beseglad	przypieczętowany rozstrzygnięty
blek tornseglare	jerzyk blady
försegla [~de ~t] verb	pieczętować(przenośnie, przenośnia) ostatecznie coś potwierdzać, przesądzać verb pieczętowaćverb opatrywać coś pieczęcią, wykonywać pieczęć pieczętowaćverb opatrywać coś pieczęcią, wykonywać pieczęć na zamknięciu w celu zabezpieczenia przybijaćverb o pieczęci: odciskać znak

Historia wyszukiwania