Szwedzki | Polski |
---|---|
segel- | żaglowydotyczący żagla, związany z żaglem lub z żaglami żaglowywyposażony w żagle |
segel [seglet; pl. ~, best. pl. seglen] substantiv | glut(potocznie, potoczny) śluz wydzielany przez gruczoły błony śluzowej nosa żagiel(marynarka) płat mocnej tkaniny przymocowany do masztu, służy do wykorzystywania energii wiatru jako napędu dla statku |
segelbåt [~en ~ar] substantiv | żaglówka(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niewielka łódź żaglowa; |
segelduk [~en ~ar] substantiv | płótnonoun |
segelfartyg [~et; pl. ~] substantiv | żaglowiec(marynarka) statek z żaglami, napędzany siłą wiatru; |
segelflygplan [~et; pl. ~] substantiv | szybowiec(lotnictwo, lotniczy) samolot bez własnego napędu, utrzymujący się dzięki wstępującym prądom powietrza oddziałującym na skrzydła; |
segelplan [~et; pl. ~] substantiv | szybowiec(lotnictwo, lotniczy) samolot bez własnego napędu, utrzymujący się dzięki wstępującym prądom powietrza oddziałującym na skrzydła; |