Szwedzki | Polski |
---|---|
sörja | miazgabezkształtna masa powstała wskutek rozbicia, zgniecenia lub roztarcia czegoś |
sörja [~n] | błotomieszanina ziemi i wody; opłakiwaćpłakać, doznawać bólu, wyrażać go po utracie kogoś lub czegoś żałowaćodczuwać żal, być smutnym, przygnębionym |
försörja [försörjde försörjt] verb | utrzymywaćverb zaopatrywaćverb |
försörja sig | utrzymywaćopłacać swoje potrzeby |
ombesörja [-besörjde -besörjt] verb | wciskać(potocznie, potoczny) załatwiać komuś posadę, miejsce gdzieś, pomimo niedogodnych okoliczności |
självförsörjande adjektiv | samowystarczalnyadjective |