rusk w języku polskim

Szwedzki	Polski
rusk [~et] substantiv	słotanoun chłodna, nieprzyjemna pogoda, najczęściej jesienna
ruska [~n, ruskor] substantiv	być okropną pogodąnoun być pod psemnoun potrząsaćnoun trząśćnoun wiechanoun wstrząsaćnoun
ruska liv	rozbudzić tchnąć życie
ruskväder [-vädret] substantiv	słotanoun chłodna, nieprzyjemna pogoda, najczęściej jesienna
etrusker	Etrusk(historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) przedstawiciel starożytnego ludu zamieszkującego Etrurię w środkowej Italii, wykształconego między XI a IX wiekiem p.n.e.
etruskisk [~t ~a] adjektiv	etruskiadjective dotyczący Etrurii lub Etrusków
etruskiska [~n etruskiskor] substantiv	Etruska(historia, historyczny, historycznie) (etnografia, etnograficzny) przedstawicielka starożytnego ludu zamieszkującego Etrurię w środkowej Italii, wykształconego między XI a IX wiekiem p.n.e. noun etruski(językoznawstwo, językoznawczy) język Etrusków; noun
etruskologi [~n] substantiv	etruskologianoun nauka zajmująca się kulturą, historią i językiem Etrusków;

Historia wyszukiwania