Szwedzki | Polski |
---|---|
rubba [~de ~t] verb | poruszaćverb zaburzyćverb zachwiaćverb |
rubbad [rubbat ~e] adjektiv | szurnięty(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) (pejoratywnie, pejoratywny) niespełna rozumu, szalony |
julkrubba [~n -krubbor] substantiv | |
krubba | żłób(rolnictwo, rolniczy) skrzynia na paszę dla bydła i koni |
skrubba | chrobotniski odgłos drapania, gryzienia, odgłos działania metalowego mechanizmu szorowaćtrąc czymś, czyścić jakąś powierzchnię |
skrubba [~n, skrubbor] substantiv | strugaćnoun |
trubba [~de ~t] verb | otępiaćverb przytępiaćverb stępiaćverb tępićverb |
trubba av | tępićczynić tępym |