rosta w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| rosta [~de ~t] verb | prażyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) poddawać żywność działaniu wysokiej temperatury bez użycia tłuszczu rdzewieć(technologia, technika, techniczny) o metalu: niszczeć poprzez utlenianie się |
| rostand | kazarka(ornitologia, ornitologiczny) Tadorna ferruginea, gatunek kaczki; |
| rostat bröd | tost(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) podana na ciepło kromka pieczywa opieczona w specjalnym urządzeniu, (na przykład) tosterze; |
| elektrostatisk [~t ~a] adjektiv | elektrostatyczny(fizyka, fizyczny) związany z elektrostatyką, dotyczący elektrostatyki |
| gammal kärlek rostar aldrig | stara miłość nie rdzewiejemiłość, zwłaszcza przeżyta w młodości, nie przemija z upływem czasu |
| hydrostatik [~en] substantiv | hydrostatyka(fizyka, fizyczny) nauka zajmująca się cieczami w stanie spoczynku lub bezwładności; |
| prostata [~n prostator] substantiv | prostata(anatomia, anatomiczny) gruczoł płciowy męski położony w miednicy mniejszej, wydzielający składniki nasienia; |
| prostatacancer [~n] substantiv | rak prostaty(medycyna, medyczny) nowotwór złośliwy pochodzenia nabłonkowego rozwijający się w prostacie |
