ratt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ratt [~en ~ar] substantiv | kierownica(motoryzacja) element służący do zmiany kierunku jazdy pojazdu; |
| bakom ratten | za kółkiem(potocznie, potoczny) za kierownicą, jako kierowca |
| brista ut i skratt | pękać ze śmiechuśmiać się bardzo gwałtownie |
| cyberattack [~en ~er] substantiv | cyberatak(kryminologia, kryminologiczny) atak dokonywany za pośrednictwem internetu |
| dratta [~de ~t] verb | gruchnąćverb rymnąćverb wykopyrtnąć sięverb wywalić sięverb |
| ett gott skratt förlänger livet | śmiech to zdrowiedobre samopoczucie sprzyja posiadaniu dobrej kondycji ciała |
| fåntratt [~en ~ar] substantiv | oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie |
| gapskratta [~de ~t] verb | śmiać sięverb |
| gratta [~de ~t] verb | winszowaćverb |
| grattis interjektion | gratulacjeinterjection |
| grattis på födelsedagen | |
| kratta | grabićzgarniać grabiami siano, liście lub zżęte zboże, także wyrównywać powierzchnię ziemi |
| kratta [~n, krattor] substantiv | niedołęganoun |
| kratta [~n, krattor] | grabie(rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) ręczne narzędzie rolnicze lub ogrodnicze (drewniane lub metalowe) służące do grabienia; |
| skratt [~et; pl. ~] substantiv | śmiechnoun |
| skratta [~de ~t] verb | śmiać sięverb |
| skrattanfall [~et; pl. ~] substantiv | głupawka(potocznie, potoczny) (żartobliwie) niekontrolowany napad śmiechu; stan bezmyślnej wesołości – często zaraźliwej |
| skrattar bäst som skrattar sist | ten się śmieje, kto się śmieje ostatninie należy przedwcześnie cieszyć się z własnego sukcesu lub z porażki innych, gdyż sukces może się okazać nietrwały |
| skrattkokaburra | kukabura chichotliwa(ornitologia, ornitologiczny) Dacelo novaeguineae, gatunek ptaka z rodziny zimorodkowatych; |
| skrattmås [~en ~ar] substantiv | mewa śmieszka(ornitologia, ornitologiczny) Chroicocephalus ridibundus, gatunek ptaka wodnego z rodziny mewowatych; śmieszka(ornitologia, ornitologiczny) Larus ridibundus, pospolity gatunek mewy; |
| skrattretande adjektiv | śmieszny(pejoratywnie, pejoratywny) nie dający się potraktować poważnie śmiesznyadjective |
| skrattspegel [~n -speglar] substantiv | krzywe zwierciadłonoun |
| spratt [~et; pl. ~] substantiv | figielnoun possa(teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (dawniej, dawny) lekki utwór sceniczny o błahej treści psotanoun |
| spritta [spratt, sup. saknas, pres. spritter] verb | ożywiać sięverb podrygiwaćverb podskakiwaćverb |
| sprattelgubbe [~n -gubbar] substantiv | pajacnoun pajacyknoun |
| sprattla [~de ~t] verb | miotać sięverb rzucać sięverb trzepotać sięverb |
