raka w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| raka | bez owijania w bawełnęwprost, dosłownie, bezpośrednio golićusuwać zarost lub owłosienie, tnąc je tuż przy skórze kawa na ławęwprost, dosłownie, bezpośrednio prosto w noswprost, dosłownie, bezpośrednio prosto w oczywprost, dosłownie, bezpośrednio równoprosto szturmowaćbrać szturmem, atakować |
| raka vägen | wprostbezpośrednio |
| rakapparat [~en ~er] substantiv | golarka(elektryczność) (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) urządzenie elektryczne służące do golenia; |
| abrakadabra [~t] substantiv | fiku-mikunoun |
| andrake [~n andrakar] substantiv | kaczor(ornitologia, ornitologiczny) samiec kaczki |
| drake [~n drakar] substantiv | diablica(przenośnie, przenośnia) zła kobieta grypsera(potocznie, potoczny) gwara więzienna; latawiecnoun smok(mitologia, mitologiczny) baśniowe groźne zwierzę, rodzaj olbrzymiego, latającego gada; twardziel(potocznie, potoczny) ktoś niezłomny, odporny na trudy |
| färgsprakande adjektiv | pstryadjective |
| hästkrake [~n -krakar] substantiv | chabeta(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) lichy, chudy koń rakarznoun |
| karakalpakiska | karakałpacki(językoznawstwo, językoznawczy) język karakałpacki; Karakałpak(etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji; |
| orakad [orakat ~e] adjektiv | nieogolonyadjective |
| salskrake [~n -skrakar] substantiv | bielaczek(ornitologia, ornitologiczny) Mergus albellus, tracz bielaczek, gatunek z rodziny kaczkowatych; |
| spraka [~de ~t] verb | trzeszczećverb |
| storskrake [~n -skrakar] substantiv | nurogęś(ornitologia, ornitologiczny) Mergus merganser, tracz nurogęś, gatunek dużego wodnego ptaka z rodziny kaczkowatych, grupy traczy; |
| trakassera [~de ~t] verb | szykanowaćverb |
| trakasseri [~et ~er] substantiv | molestowanie(rzeczownik odczasownikowy) od molestować |
| trakassering [~en ~ar] substantiv | szykanowanie(rzeczownik odczasownikowy) od szykanować |
