rökare w języku polskim

Szwedzki	Polski
rökare [~n; pl. ~, best. pl. rökarna] substantiv	palacznoun osoba, która pali tytoń, zwykle nałogowo palaczkanoun kobieta, która pali (np. papierosy, tytoń, opium itp.)
icke-rökare [~n; pl. ~, best. pl. icke-rökarna] substantiv	niepalącynoun osoba, która nie pali papierosów

Szwedzki

Polski

rökare [~n; pl. ~, best. pl. rökarna] substantiv

palacznoun
osoba, która pali tytoń, zwykle nałogowo

palaczkanoun
kobieta, która pali (np. papierosy, tytoń, opium itp.)

icke-rökare [~n; pl. ~, best. pl. icke-rökarna] substantiv

niepalącynoun
osoba, która nie pali papierosów

Historia wyszukiwania