słownik Szwedzko-Polski »

råka w języku polskim

SzwedzkiPolski
råka

gawron(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus frugilegus Linnaeus, gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka;

katabas(potocznie, potoczny) (obraźliwie) ksiądz

sukienkowy(pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) ksiądz, kapłan, duchowny Kościoła katolickiego

råka inträffa

składać(potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg

råka

znajdowaćodkrywać coś wewnątrz czegoś lub na czymś

blåkråka [~n -kråkor] substantiv

kraskanoun

kraska zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Coracias garrulus, gatunek ptaka z rodziny krasek;
noun

bråka

ciągukład rzeczy położonych jedna za drugą

hamulcowy(technologia, technika, techniczny) odnoszący się do hamulca

kłócićtoczyć spór, spierać się

raban(potocznie, potoczny) awantura pełna wrzasku

bråka [~de, ~t] verb

kłócić sięverb

förespråka [~de ~t] verb

prekonizować(kościelny) mianować biskupa lub kardynała
verb

förespråkare [~n; pl. ~, best. pl. -språkarna] substantiv

rzecznik(książkowy) osoba występująca w obronie kogoś lub czegoś, popierająca jakąś sprawę
noun

zwolenniczkanoun
osoba płci żeńskiej, która popiera coś, darzy coś sympatią, oddaje swoje poparcie komuś lub czemuś

gråkråka

wrona siwa(ornitologia, ornitologiczny) ptak z gatunku wrona siwa (1.1)

wrona siwa(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Corvus corone Linnaeus, gatunek ptaków z rodziny krukowatych;

huskråka

wrona orientalna

kråka [~n kråkor] substantiv

baboknoun

babolnoun

czarnowronnoun

ptaszeknoun

wrona(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny krukowatych;
noun

wrona czarnanoun

spillkråka [~n -kråkor] substantiv

dzięcioł czarny(ornitologia, ornitologiczny) Dryocopus martius Linnaeus, największy gatunek dzięcioła, występujący w Polsce;
noun

språka [~de ~t] verb

gawędzićverb
prowadzić luźną rozmowę

stråke [~n stråkar] substantiv

smyczek(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) element instrumentu smyczkowego w kształcie różdżki lub łuku, który służy do ręcznego wzbudzania wibracji strun;
noun

svartkråka

czarnowron(ornitologia, ornitologiczny) gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych;

uttråkad [-tråkat ~e] adjektiv

znudzonyadjective
odczuwający nudę; taki, który stracił zainteresowanie czymś

znużonyadjective
zmęczony czymś

znużonyadjective
znudzony czymś