protestant w języku polskim

Szwedzki	Polski
protestant [~en ~er] substantiv	protestant(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek wyznający protestantyzm, członek któregoś z kościołów protestanckich noun
protestantisk [~t ~a] adjektiv	protestancki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z protestantami lub protestantyzmem adjective
protestantism [~en] substantiv	protestantyzm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z głównych kierunków chrześcijaństwa, składający się z wierzeń powstałych głównie na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych w XVI wieku; noun

Historia wyszukiwania