plugg w języku polskim

Szwedzki	Polski
plugg	kołek(budownictwo) drewniany lub plastikowy walec wciskany do ściany, w który wkręcana jest śruba
plugga [~de ~t] verb	wykuć(potocznie, potoczny) (uczniowskie) (edukacja, edukacyjny) nauczyć się na pamięć verb zakuwać(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) bardzo intensywnie się uczyć verb zatykaćverb wkładać coś w otwór, zamykając go
plugghäst [~en ~ar] substantiv	cyngiel(ichtiologia, ichtiologiczny) długa ryba z rodzaju Zingel, z rodziny okoniowatych; noun kujon(pogardliwie, pogardliwy) osoba, która dużo się uczy, ale bez zrozumienia noun
analplugg	korek analny(seksuologia, seksuologiczny) akcesorium seksualne wkładane do odbytnicy dla osiągnięcia przyjemności seksualnej

Historia wyszukiwania