słownik Szwedzko-Polski »

penna w języku polskim

SzwedzkiPolski
penna [~n pennor] substantiv

długopisnoun
narzędzie do pisania, w którym pisze się wymiennymi wkładami z atramentem lub żelem

ołóweknoun
przyrząd służący do pisania, mający rysik z grafitu, można go zmazywać;

pióronoun
przyrząd do pisania

blyertspenna [~n -pennor] substantiv

kredkanoun
ołówek kosmetyczny do obrysowywania powiek, ust

ołóweknoun
przyrząd służący do pisania, mający rysik z grafitu, można go zmazywać;

bläckpenna [~n -pennor] substantiv

pióronoun
przyrząd do pisania

zagrodanoun
wydzielony ogrodzeniem teren dla zwierząt

filtpenna [~n -pennor] substantiv

flamasternoun
rodzaj pióra wypełnionego tuszem i mającego kawałek filcu zamiast stalówki

kulspetspenna [~n -pennor] substantiv

długopisnoun
narzędzie do pisania, w którym pisze się wymiennymi wkładami z atramentem lub żelem

ljuspenna [~n -pennor] substantiv

pióro świetlnenoun

reservoarpenna [~n -pennor] substantiv

wieczne pióronoun
przyrząd do pisania ze zbiorniczkiem na atrament wewnątrz obsadki;

överstrykningspenna [~n -pennor] substantiv

zakreślacznoun
gruby pisak o jaskrawym, prześwitującym kolorze służący do zaznaczania tekstu