pass w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| blindpassagerare | gapowiczpasażer podróżujący bez biletu |
| boarding-pass | karta pokładowa(lotnictwo, lotniczy) rodzaj biletu upoważniającego do wejścia na pokład samolotu bądź statku |
| Cirkelpassaren | Cyrkiel(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów na niebie południowym; |
| en passant adverb | bicie w przelocie(szachy, pojęcie szachowe) specjalne posunięcie, w którym pion stojący obok bije innego piona bezpośrednio po wykonaniu ruchu o dwa pola z pozycji wyjściowej |
| förbipasserande adjektiv | przechodzieńadjective |
| förpassa [~de ~t] verb | wydalaćverb |
| fripassagerare [~n; pl. ~, best. pl. -passagerarna] substantiv | bezwzrokowynoun ślepy pasażer(potocznie, potoczny) ukryty pasażer, nieposiadający ważnego biletu; zwykle na statku |
| inpassning [~en ~ar] substantiv | uporządkowanie(rzeczownik odczasownikowy) od uporządkować |
| kompass [~en ~er] substantiv | busolanoun kompas(geografia, geograficzny) przyrząd nawigacyjny służący do wyznaczania bieżącego kierunku południka magnetycznego; |
| opassande adjektiv | nieodpowiedniadjective |
| påpassa | |
| påpassad [-passat ~e] adjektiv | nadzorowanyadjective pilnowanyadjective śledzonyadjective |
| påpasslig [~t ~a] adjektiv | czujnyadjective uważnyadjective |
| uppassning [~en] substantiv | obsługanoun |
| vattenpass [~et; pl. ~] substantiv | poziomica(technologia, technika, techniczny) przyrząd do wyznaczania poziomu lub pionu; |
