parti w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| parti [~et ~er] substantiv | formacjanoun partia(zobacz) partia polityczna |
| particip [~et; pl. ~] substantiv | imiesłów(gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek; imiesłów przymiotnikowy czynny(gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania |
| partiellt ordnad mängd | |
| partikamrat [~en ~er] substantiv | towarzysz(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek partii, organizacji robotniczej |
| partikel [~n partiklar] substantiv | cząsteczkanoun cząstka(fizyka, fizyczny) fragment materii niewidoczny dla oka; drobinanoun partykuła(językoznawstwo, językoznawczy) nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech; |
| partilös [~t ~a] adjektiv | bezpartyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nie należący do żadnego ze stronnictw albo partii politycznych niezależny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nienależący do żadnej z rywalizujących partii |
| partisan [~en ~er] substantiv | partyzant(wojskowość, wojskowy) uczestnik konspiracyjnej walki zbrojnej na tyłach nieprzyjaciela; żołnierz oddziału partyzanckiego |
| partisk [~t ~a] adjektiv | stronniczyadjective |
| partitur [~et; pl. ~] substantiv | partytura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) szczegółowy zapis nutowy całości utworu muzycznego z założenia przeznaczony do wykonywania przez wiele instrumentów, uporządkowanych według powszechnie przyjętej kolejności jedna partia pod drugą; |
| antipartikel [~n -partiklar] substantiv | antycząstka(fizyka, fizyczny) cząstka antymaterii; |
| bonapartism | bonapartyzm(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchistyczna ideologia inspirowana dokonaniami Napoleona I; (także, też) frakcja polityczna dążąca do wskrzeszenia we Francji cesarstwa pod rządami rodziny Napoleona Bonaparte; |
| opartisk [~t ~a] adjektiv | bezstronnyadjective |
| opartiskhet [~en] substantiv | bezstronnośćnoun |
| perfektparticip [~et; pl. ~] substantiv | imiesłów przymiotnikowy bierny(gramatyka) forma czasownika, która odnosi się do przedmiotu czynności, której przedmiot ten został poddany, np. widziany, pisany, myty; |
| politiskt parti | partia polityczna(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) grupa ludzi, zwykle zarejestrowana w odpowiedni sposób w administracji państwowej, których celem jest przejęcie władzy i rządzenie państwem; |
| våg-partikeldualitet | dualizm korpuskularno-falowy(fizyka, fizyczny) właściwość materii polegająca na tym, że w pewnych przypadkach ujawnia naturę falową, a w innych cząsteczkową (korpuskularną); |
