słownik Szwedzko-Polski »

part w języku polskim

SzwedzkiPolski
part [~en ~er] substantiv

strona(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) jedna z osób będąca sygnatariuszem umowy lub występująca jako podmiot w procesie;
noun

stronanoun
uczestnik wojny, także sporu, kłótni, negocjacji, rozmów, umowy, małżeństwa, itp.

partenogenes [~en] substantiv

partenogeneza(biologia, biologiczny) rozmnażanie z niezapłodnionej komórki jajowej;
noun

parter

Part(historia, historyczny, historycznie) mieszkaniec starożytnej Partii

parti [~et ~er] substantiv

formacjanoun
grupa ludzi, których łączą określone poglądy

partia(zobacz) partia polityczna
noun

particip [~et; pl. ~] substantiv

imiesłów(gramatyka) forma czasownika używana jako przymiotnik lub przysłówek;
noun

imiesłów przymiotnikowy czynny(gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania
noun

partiellt ordnad mängd

zbiór częściowo uporządkowany

partikamrat [~en ~er] substantiv

towarzysz(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek partii, organizacji robotniczej
noun

partikel [~n partiklar] substantiv

cząsteczkanoun

cząstka(fizyka, fizyczny) fragment materii niewidoczny dla oka;
noun

drobinanoun

partykuła(językoznawstwo, językoznawczy) nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech;
noun

partilös [~t ~a] adjektiv

bezpartyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nie należący do żadnego ze stronnictw albo partii politycznych
adjective

niezależny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nienależący do żadnej z rywalizujących partii
adjective

partisan [~en ~er] substantiv

partyzant(wojskowość, wojskowy) uczestnik konspiracyjnej walki zbrojnej na tyłach nieprzyjaciela; żołnierz oddziału partyzanckiego
noun

partisk [~t ~a] adjektiv

stronniczyadjective
kierujący się tylko określonym interesem; pozbawiony obiektywizmu

partitur [~et; pl. ~] substantiv

partytura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) szczegółowy zapis nutowy całości utworu muzycznego z założenia przeznaczony do wykonywania przez wiele instrumentów, uporządkowanych według powszechnie przyjętej kolejności jedna partia pod drugą;
noun

partout adverb

absolutnieadverb

bezwarunkowoadverb

party [~t ~n] substantiv

party(książkowy) przyjęcie towarzyskie
noun

partåiga hovdjur

parzystokopytny(zoologia, zoologiczny) mający parzystą liczbę palców zwieńczonych kopytami

Partåiga hovdjur

parzystokopytne(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Artiodactyla Owen, rząd ssaków łożyskowych, posiadających dwa wyraźnie większe palce – trzeci i czwarty – zakończone racicami;

antipartikel [~n -partiklar] substantiv

antycząstka(fizyka, fizyczny) cząstka antymaterii;
noun

apartheid substantiv

apartheid(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka oddzielnego życia ludzi różnych ras połączona z ograniczeniem praw i dyskryminacją ludności niebiałej, czasem potwierdzona w prawie państwowym
noun

aspartam

aspartam(chemia, chemiczny) (spożywczy) syntetyczny, niskokaloryczny środek słodzący

bonapartism

bonapartyzm(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchistyczna ideologia inspirowana dokonaniami Napoleona I; (także, też) frakcja polityczna dążąca do wskrzeszenia we Francji cesarstwa pod rządami rodziny Napoleona Bonaparte;

cocktailparty [~t ~n] substantiv

koktajl partynoun
popołudniowe przyjęcie z napojami alkoholowymi

departement [~et; pl. ~] substantiv

departament(administracja) jednostka organizacyjna ministerstwa lub innej instytucji,
noun

ministerstwo(administracja) urząd państwowy, którego szefem jest minister;
noun

lejonpart

lwia częśćznaczna, większa część czegoś

lejonparten substantiv

lwia częśćnoun
znaczna, większa część czegoś

mellankommande part

interwenient(przestarzałe, przestarzały) osoba, która interweniuje

opartisk [~t ~a] adjektiv

bezstronnyadjective
taki, który nie opowiada się po żadnej ze stron (np. konfliktu)

opartiskhet [~en] substantiv

bezstronnośćnoun
cecha tego, co jest bezstronne, kto jest bezstronny

ovipar [~t ~a] adjektiv

jajonośnyadjective
znoszący jaja

jajorodny(zoologia, zoologiczny) odznaczający się rozwojem zarodkowym w jaju poza organizmem matki
adjective

unna [~de ~t, perf. part. i ett uttryck unt] verb

folgowaćverb

raczyć sięverb

12

Historia wyszukiwania