paradis w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| paradis [~et; pl. ~] substantiv | niebo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) mityczne miejsce, gdzie przebywa Bóg, bogowie paradyz(przestarzałe, przestarzały) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) najwyższy balkon w teatrze; Paradyż(geografia, geograficzny) część wsi Gościkowo, w województwie lubuskim, w gminie Świebodzin paradyż(przestarzałe, przestarzały) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) najwyższy balkon w teatrze; raj(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci; |
| paradisbuske | |
| paradisträd | drzewko szczęścia(botanika, botaniczny), (potocznie, potoczny) Crassula ovata, grubosz jajowaty |
| skatteparadis [~et; pl. ~] substantiv | raj podatkowy(potocznie, potoczny) kraj o łagodnych przepisach podatkowych dla obcokrajowców; |
