pack w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| pack | motłoch(pogardliwie, pogardliwy) tłum chuliganów, hołota |
| pack [~et] | hołota(pogardliwie, pogardliwy) grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki |
| packa [~de ~t] verb | dopasować sięverb dostosować sięverb kompletverb nabićverb opakowanieverb pakowaćverb prasowaćverb spakować manatkiverb sprężaćverb tłoczyć sięverb ugnieśćverb upakowaćverb upchaćverb wataha(łowiectwo, łowiecki) stado wilków lub dzików; wór(potocznie, potoczny) obwisła skóra pod okiem zapakowywaćverb ścisnąćverb |
| packis [~en ~ar] substantiv | pak lodowy(meteorologia, meteorologiczny) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wieloletni, dryfujący, drobny lód morski; |
| packning [~en ~ar] substantiv | bagażnoun |
| alpacka | alpaka(zoologia, zoologiczny) Vicugna pacos, południowoamerykański, udomowiony gatunek lamy; alpakawełna z lamy (1.1) |
| aspackad [-packat ~e] adjektiv | pijany jak bela(przenośnie, przenośnia) kompletnie pijany pijany w sztokadjective |
| förpackning [~en ~ar] substantiv | opakowanienoun |
| sexpack [~et el. ~en; pl. ~] substantiv | sześciopak(handel, handlowy) paczka zbiorcza po sześć sztuk towaru sześciopak(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) wyraziste mięśnie brzucha |
