pöbel w języku polskim

Szwedzki	Polski
pöbel [~n] substantiv	draństwo(potocznie, potoczny) świństwo, wyjątkowa niesprawiedliwość; podły czyn noun hałastranoun hołota(pogardliwie, pogardliwy) grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki noun plebsnoun ogół ludzi niewykształconych i niezamożnych, mających obojętny stosunek do kultury pospólstwo(pogardliwie, pogardliwy) ludzie ciemni, zachowujący się ordynarnie noun

Szwedzki

Polski

pöbel [~n] substantiv

draństwo(potocznie, potoczny) świństwo, wyjątkowa niesprawiedliwość; podły czyn
noun

hołota(pogardliwie, pogardliwy) grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki
noun

plebsnoun
ogół ludzi niewykształconych i niezamożnych, mających obojętny stosunek do kultury

pospólstwo(pogardliwie, pogardliwy) ludzie ciemni, zachowujący się ordynarnie
noun

Historia wyszukiwania