Szwedzki | Polski |
---|---|
orakel [oraklet; pl. ~ el. orakler, best. pl. oraklen el. oraklerna] substantiv | wyrocznia(historia, historyczny, historycznie) w starożytności: miejsce kultu, w którym, według ówczesnych wierzeń, bogowie za pośrednictwem kapłanów przepowiadali przyszłość i udzielali rad |