opposition w języku polskim

Szwedzki	Polski
opposition [~en ~er] substantiv	buntnoun sprzeciw, opór, protest opozycja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) partia, stronnictwo przeciwne rządowi lub większości parlamentarnej; noun opozycjanoun przeciwstawienie, przeciwdziałanie
oppositionell [~t ~a] adjektiv	opozycyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dotyczący grupy opozycji względem władzy adjective

Szwedzki

Polski

opposition [~en ~er] substantiv

buntnoun
sprzeciw, opór, protest

opozycja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) partia, stronnictwo przeciwne rządowi lub większości parlamentarnej;
noun

opozycjanoun
przeciwstawienie, przeciwdziałanie

oppositionell [~t ~a] adjektiv

opozycyjny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dotyczący grupy opozycji względem władzy
adjective

Historia wyszukiwania