ofin w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| ofin [~t ~a] adjektiv | prostota(dawniej, dawny) brak ogłady i wykształcenia, nieokrzesanie |
| atrofi [~n ~er] substantiv | atrofia(medycyna, medyczny) zanik lub zmniejszenie się tkanek lub narządów; |
| bofink [~en ~ar] substantiv | zięba(ornitologia, ornitologiczny) niewielki, melodyjnie śpiewający i barwny ptak z gatunku zięba zwyczajna, Fringilla coelebs; zięba zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Fringilla coelebs Linnaeus, mały ptak z rodziny łuszczakowatych; |
| filosofi [~n ~er] substantiv | filozofia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dyscyplina zajmująca się rozważaniami na temat istoty bytu, źródeł poznania itp.; |
| historiefilosofi [~n] substantiv | historiozofia(filozofia, filozoficzny) dziedzina filozofii zajmująca się refleksją nad dziejami, ich sensem, biegiem i celem, próbująca ustalić prawidłowości, które nimi rządzą; jej przedmiotem badań jest też postrzeganie procesów dziejowych przez ludzi oraz różne sposoby ich przedstawiania i rozumienia; |
| hypertrofi [~n] substantiv | hipertrofia(biologia, biologiczny) powiększenie jakiegoś narządu w toku ewolucji lub w rozwoju osobniczym przerost(biologia, biologiczny) (medycyna, medyczny) powiększenie tkanki lub narządu wskutek powiększenia poszczególnych komórek |
| zorrofint | Michigan(geografia, geograficzny) (administracja) stan Stanów Zjednoczonych Ameryki, leżący na Środkowym Zachodzie, w regionie Wielkich Jezior; |
