słownik Szwedzko-Polski »

oanständig w języku polskim

SzwedzkiPolski
oanständig [~t ~a] adjektiv

nieprzyzwoityadjective
niezgodny z powszechnymi zasadami moralnymi (często w kontekście seksualnym)

sprośnyadjective
cechujący się brakiem przyzwoitości, wstydu; śmiały w dziedzinie seksu

oanständighet [~en ~er] substantiv

nieprzyzwoitośćnoun
brak przyzwoitości