Szwedzki | Polski |
---|---|
normal | naturalny(matematyka, matematyczny) będący liczbą naturalną, czyli nieujemną (albo według innych dodatnią) liczbą całkowitą. normalny(chemia, chemiczny) odnoszący się do stężenia normalnego, określający stężenie normalne normalnyzgodny z normą, uchodzący za taki, jaki powinien być |
normalisera [~de ~t] verb | normalizowaćverb normalizowaćverb |
normalisering [~en ~ar] substantiv | normalizacjanoun normalizacjanoun |
normalitet [~en ~er] substantiv | normalnośćnoun stężenie normalne(chemia, chemiczny) liczba gramorównoważników substancji w roztworze odniesiona do jednostki objętości; |
onormal [~t ~a] adjektiv | chorobliwy(przenośnie, przenośnia) o cechach mocno nieprawidłowych sztucznyadjective |