słownik Szwedzko-Polski »

nominativ w języku polskim

SzwedzkiPolski
nominativ [~en ~er] substantiv

mianownik(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?;
noun

mianownikowy(gramatyka) związany z mianownikiem, dotyczący mianownika
noun