nasare w języku polskim

Szwedzki	Polski
nasare [~n; pl. ~, best. pl. nasarna] substantiv	domokrążca(przestarzałe, przestarzały) osoba, która odwiedza różnych ludzi, by kupili sprzedawane przez nią towary noun
Nasaret substantiv	Nazaret(geografia, geograficzny) miasto w północnym Izraelu; noun

Historia wyszukiwania