słownik Szwedzko-Polski »

nalla w języku polskim

SzwedzkiPolski
nalla [~de ~t] verb

kraśćverb
brać coś na własność bez zgody i wiedzy właściciela

knalle [~n knallar] substantiv

górka(zdrobniale) góra
noun

pagóreknoun
niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów