mynt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| mynt [~et; pl. ~] substantiv | monetanoun |
| mynta | mięta(botanika, botaniczny) Mentha, ziele z rodziny wargowych o charakterystycznym zapachu; |
| mynta [~n, myntor] substantiv | wybijać monetynoun |
| myntsamlande | numizmatyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (historia, historyczny, historycznie) nauka pomocnicza historii zajmująca się badaniem monet i medali; |
| myntverk [~et; pl. ~] substantiv | mennicanoun |
| enkronorsmynt | jednokoronówkamoneta o nominale 1 korony |
| femkronorsmynt [~et; pl. ~] substantiv | pięciokoronówkanoun |
| ge igen med samma mynt | odpłacać taką samą monetąodwzajemniać się komuś w taki sam sposób w odwet za coś złego |
| kungsmynta [~n] substantiv | lebiodka pospolita(botanika, botaniczny) Origanum vulgare L., gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych; |
| lösmynt [n. ~, ~a] adjektiv | długi językadjective plotkarskiadjective |
| pepparmynta [~n] substantiv | mięta pieprzowa(botanika, botaniczny) Mentha × piperita miętowynoun |
| rubel [~n; pl. ~ el. (mest om enstaka mynt) rubler] substantiv | rubel(jednostka monetarna) waluta Rosji i niektórych krajów dawniej wchodzących w skład ZSRR, wcześniej używana w Cesarstwie Rosyjskim; |
| snedmynt [n. ~, ~a] adjektiv | krzywoustyadjective |
| tiokronorsmynt [~et; pl. ~] substantiv | dziesięciokoronówkanoun |
| tvåkronorsmynt | dwukoronówkamoneta o nominale 2 koron |
