mogen w języku polskim

Szwedzki	Polski
mogen [moget mogna] adjektiv	dojrzałyadjective o żywych organizmach: taki, który osiągnął dojrzałość; taki, który jest w pełni swego rozwoju dojrzałyadjective taki, który postępuje jak dorosły; działa rozsądnie, mądrze, jest odpowiedzialny
mogenhet [~en] substantiv	dojrzałość(rzeczownik odprzymiotnikowy) od: dojrzały noun
allmoge [~n] substantiv	chłopstwonoun
homogen [~t ~a] adjektiv	homogenicznyadjective jednolityadjective niezróżnicowany pod względem budowy, składu jednorodnyadjective
homogenitet [~en] substantiv	homogenicznośćnoun cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy są homogeniczni
primogenitur	primogenituradziedziczenie przez najstarszego w rodzie;
smog [~en] substantiv	smog(ekologia, ekologiczny) zanieczyszczenie powietrza zalegające nad terenami miejskimi; noun
övermogen [-moget -mogna] adjektiv	przejrzałyadjective o roślinach i ich owocach: zbyt dojrzały, nadpsuty

Historia wyszukiwania