makt w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| makt [~en ~er] substantiv | mocnoun panowanienoun siła(fizyka, fizyczny) wektorowa miara oddziaływań fizycznych między ciałami; siłanoun siłanoun władzanoun władzanoun |
| makthavare [~n; pl. ~, best. pl. -havarna] substantiv | władzenoun |
| maktlös [~t ~a] adjektiv | bezsilnyadjective bezsilnyadjective |
| maktlöshet [~en] substantiv | bezsilnośćnoun niemocnoun |
| maktutövning [~en] substantiv | rządynoun |
| allmakt [~en] substantiv | wszechmocnoun |
| dömande makt | judykatywa(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) władza sądownicza, jako element trójpodziału władzy sądownictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogół instytucji wymiaru sprawiedliwości sądownictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) władza sądowa sprawowana przez instytucje (1.1) |
| fullmakt [~en ~er] substantiv | pełnomocnictwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę prokuratura(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) organ ścigający przestępstwa i stojący na straży praworządności; |
| försvarsmakt [~en ~er] substantiv | siły zbrojne(wojskowość, wojskowy) całe wojsko danego państwa |
| klimakterium [klimakteriet] substantiv | klimakteriumnoun przekwitanienoun |
| ockupationsmakt [~en ~er] substantiv | okupantnoun |
| supermakt [~en ~er] substantiv | supermocarstwonoun |
| tredje statsmakten | czwarta władza(przenośnie, przenośnia) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wolna, niezależna prasa i pozostałe środki masowej komunikacji; |
| vidmakthålla [-höll, -hållit, -hållen -hållet -hållna, pres. -håller] verb | utrzymywaćverb zachowywaćverb |
