lyssna w języku polskim

Szwedzki	Polski
lyssna [~de ~t] verb	słuchaćverb odbierać dźwięk za pośrednictwem narządu słuchu słuchaćverb świadomie odbierać czyjąś mowę
lyssnare [~n; pl. ~, best. pl. lyssnarna] substantiv	słuchacznoun osoba, która słucha kogoś lub czegoś
tjuvlyssna [~de ~t] verb	podsłuchiwaćverb słuchać czyjejś rozmowy
tjuvlyssnare	podsłuchiwaczosoba podsłuchująca, mająca zwyczaj podsłuchiwania

Historia wyszukiwania