lucka w języku polskim

Szwedzki	Polski
lucka [~n luckor] substantiv	drzwiczkinoun lukanoun brak lub niedobór czegoś lukanoun puste miejsce okienkonoun miejsce, stoisko w urzędach lub biurach, przy którym są obsługiwani klienci właznoun otwór do wchodzenia, szczególnie na statkach
lucka i lagen	luka w prawiebrak odpowiedniego przepisu prawnego, lub istnienie przepisu, który nie jest taki, jaki być powinien;
bagagelucka [~n -luckor] substantiv	bagażniknoun miejsce na bagaż wydzielone w rowerach, motocyklach, samochodach, autobusach i innych pojazdach
fallucka [~n -luckor] substantiv	gęba(potocznie, potoczny) (anatomia, anatomiczny) usta noun klapanoun trap(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek muzyczny, podgatunek hip-hopu charakteryzujący się agresywnym brzmieniem, wykorzystaniem automatu perkursyjnego Roland TR-808, a także wielowarstwowym zastosowaniem syntezatorów i brzmień instrumentów smyczkowych, budzących skojarzenia z muzyką filmową; noun zapadnianoun mechanicznie opuszczana lub podnoszona część podłoża
fönsterlucka [~n -luckor] substantiv	okiennicanoun rozchylane na boki zamknięcie okna w postaci skrzydła, służące do zabezpieczania lub zacieniania okna od zewnątrz;
klucka [~de ~t] verb	bulgotaćverb gulgotaćverb pluskaćverb o cieczy: chlapać, wydając odgłos

Historia wyszukiwania