lita w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| lita [~de ~t] verb | polegaćverb wierzyćverb |
| lita på | ufaćbyć przekonanym, że ktoś nie oszuka i nie zrobi niczego złego |
| litania [~n litanior] substantiv | litania(kościelny) dłuższa formuła modlitewna z powtarzającym się wezwaniem; |
| Litauen substantiv | Litwa(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie Wschodniej ze stolicą w Wilnie; Republika Litewska(oficjalnie) (urzędowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (geografia, geograficzny) oficjalna nazwa Litwy jako państwa; |
| litauer [~n; pl. ~] substantiv | Litwin(etnografia, etnograficzny) człowiek narodowości litewskiej, obywatel Litwy, mieszkaniec Litwy |
| litauisk [~t ~a] adjektiv | litewskiadjective |
| litauiska [~n litauiskor] substantiv | litewski(językoznawstwo, językoznawczy) bałtyjski język używany przez Litwinów; litewskinoun Litwinkanoun |
| litauiskspråkig | litewskojęzycznyposługujący się językiem litewskim litewskojęzycznyspisany, stworzony w języku litewskim litewskojęzycznytaki, którego mieszkańcy posługują się językiem litewskim |
| anlita [~de ~t] verb | zaangażowaćverb |
| antimilitaristisk [~t ~a] adjektiv | antymilitarystycznyadjective |
| egalitarism | egalitaryzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) koncepcja głosząca, iż zasada równości obywateli powinna być podstawą sprawiedliwego ustroju społecznego; |
| förlita [~de ~t] verb | wierzyćverb |
| förlita sig | polegaćna kimś ufać komuś, być pewnym jego zachowania |
| förlitan [best. ~] substantiv | otuchanoun |
| konstantinopolitan | konstantynopolitańczykmieszkaniec Konstantynopola |
| konstantinopolitansk | konstantynopolitańskiodnoszący się do Konstantynopola, związany z Konstantynopolem |
| kvalitativ [~t ~a] adjektiv | jakościowyadjective |
| militant [n. ~, ~a] adjektiv | wojowniczyadjective |
| militarisering [~en] substantiv | militaryzacjanoun |
| militarism [~en] substantiv | militaryzm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających rzeczywiste potrzeby obronne |
| neapolitan | neapolitańczykmieszkaniec Neapolu |
| neapolitansk | neapolitańskizwiązany z Neapolem lub neapolitańczykami |
| slita [slet, slitit, sliten slitet slitna, pres. sliter] verb | harowaćverb trudzićverb wycieraćverb wyrwać sięverb zrywać sięverb |
| Storfurstendömet Litauen | Wielkie Księstwo Litewskie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie istniejące w latach 1240-1795; |
| totalitarism [~en] substantiv | totalitaryzmnoun |
| utilitarist [~en ~er] substantiv | utylitarnynoun |
