lisma w języku polskim

Szwedzki	Polski
lisma [~de ~t] verb	pochlebiaćverb chwalić przesadnie podlizywać się(potocznie, potoczny) zabiegając o czyjeś względy, pochlebić komuś, kto stoi wyżej w jakiejś hierarchii verb
lismande	pochlebnytaki, który przymila się, schlebia komuś
lismare [~n; pl. ~, best. pl. lismarna] substantiv	lizus(potocznie, potoczny) (pogardliwie, pogardliwy) człowiek przesadnie lub sztucznie grzeczny, żeby uzyskać czyjeś względy noun
melismatisk [~t ~a] adjektiv	melizmatycznyadjective
talisman [~en ~er] substantiv	talizman(ezoteryka) przedmiot, któremu przypisuje się magiczną moc przynoszenia szczęścia jego posiadaczowi; noun

Historia wyszukiwania