lim w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| lim [~met; pl. ~ hellre än ~mer, best. pl. ~men hellre än ~merna] substantiv | klejnoun klej (płynny)noun |
| Lima | Lima(geografia, geograficzny) stolica i największe miasto Peru; |
| Limburg | Limburgia(geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w południowo-wschodniej Holandii; Limburgia(geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w północno-wschodniej Belgii; Limburgia(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna we wschodnich Niderlandach, obecnie podzielona między Belgię i Holandię; |
| limburgiska | limburski(językoznawstwo, językoznawczy) język (dialekt) limburski; limburskizwiązany z Limburgią, dotyczący Limburgii, pochodzący z Limburgii |
| lime [~n ; pl. ~r ] substantiv | lima(botanika, botaniczny) krzew lub niewielkie drzewo cytrusowe; limanoun |
| limma [~de ~t] verb | kleićverb |
| limnologi [~n] substantiv | limnologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (hydrologia, hydrologiczny) dział hydrobiologii i hydrologii badający życie organizmów wodnych w zbiornikach śródlądowych jak też właściwości chemiczne i fizyczne tego środowiska; |
| limousin | limuzyna(motoryzacja) luksusowy samochód; |
| limpa [~n limpor] substantiv | bocheneknoun próżnować(książkowy) nic nie robić, nie zajmować się żadną pracą, marnować czas |
| limstift [~et; pl. ~] substantiv | klej w sztyfcienoun |
| acklimatisera [~de ~t] verb | aklimatyzować(biologia, biologiczny) przystosowywać organizm do odmiennych warunków otoczenia |
| acklimatisering [~en] substantiv | aklimatyzacja(biologia, biologiczny) przystosowanie się organizmów roślinnych i zwierzęcych do nowego środowiska; aklimatyzacyjny(biologia, biologiczny) związany z aklimatyzacją, dotyczący aklimatyzacji |
| alimentär [~t ~a] adjektiv | pokarmowyadjective |
| alkalimetall [~en ~er] substantiv | potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków |
| allt är inte guld som glimmar | nie wszystko złoto, co się świecinie wszystko, co na pozór wydaje się idealne, jest takie w rzeczywistości |
| Allt är inte guld som glimmar. | |
| bulimi [~n] substantiv | bulimia(medycyna, medyczny) zaburzenie odżywiania objawiające się chorobliwym uczuciem głodu; |
| bulimiker [~n; pl. ~] substantiv | bulimiczkanoun bulimiknoun |
| bulimisk [~t ~a] adjektiv | bulimicznyadjective |
| eliminera [~de ~t] verb | unicestwiaćverb |
| eliminering [~en ~ar] substantiv | eliminacjanoun |
| flimmer [flimret] substantiv | miganienoun migotanie(rzeczownik odczasownikowy) od migotać |
| flimra [~de ~t] verb | mienićverb |
| fågellim | limonkowymający intensywny jasnozielony kolor z domieszką żółtego |
| förmaksflimmer [-flimret] substantiv | migotanie przedsionków(medycyna, medyczny) arytmia serca polegająca na braku koordynacji pobudzeń przedsionków serca; |
| ge en komplimang | grzecznośćgrzeczności uprzejme słowa i gesty, komplementy |
| glimma [~de ~t] verb | lśnićverb połyskiwaćverb |
| glimra [~de ~t] verb | błyszczećverb zabłysnąćverb |
| glimt [~en ~ar] substantiv | dojrzećnoun |
