słownik Szwedzko-Polski »

liga w języku polskim

SzwedzkiPolski
liga [~n ligor] substantiv

bandanoun
zorganizowana grupa przestępcza

liga(sport, sportowy) klasa rozgrywek w sportach zespołowych, np. w piłce nożnej, siatkówce, hokeju, itp.
noun

liganoun
zrzeszenie osób, organizacji lub państw

ligament [~et; pl. ~] substantiv

ligamentnoun

więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy
noun

ligatur [~en ~er] substantiv

ligatura(językoznawstwo, językoznawczy) (termin typograficzny) znak będący połączeniem kilku liter, na przykład ß, æ, Æ;
noun

ligatura(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny oznaczający następstwo dwu lub więcej nut;
noun

alligator [~n ~er ] substantiv

aligator(herpetologia, herpetologiczny) wodny, drapieżny gad z rodziny Alligatoridae, o szerokim pysku, mylony często z krokodylem;
noun

alligatorklämma

krokodylek(elektryczność) rodzaj zakończenia przewodu (zacisku) w postaci dwóch dociskających się ramion, umożliwiającego wygodne łączenie obwodów

de mänskliga rättigheterna

prawa człowiekaniezbywalne, nienaruszalne, naturalne i niepodzielne prawa przysługujące każdemu człowiekowi wynikające z jego godności;

den heliga gral

Święty Graal(historia, historyczny, historycznie) (mitologia, mitologiczny) mistyczny kielich lub misa z legend arturiańskich, któremu przypisywano cudowne moce oraz posłużenie się nim przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy;

den heliga skrift

pisanie(rzeczownik odczasownikowy) od pisać

förhärliga [~de ~t] verb

sławićverb

wielbićverb

wychwalaćverb

förkroppsliga [~de ~t] verb

uosabiaćverb
nadawać cechy ludzkie obiektom lub zjawiskom

förkroppsligande [~t ~n] substantiv

personifikacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (językoznawstwo, językoznawczy) rodzaj metafory; przedstawianie rzeczy, zwierząt, zjawisk lub pojęć abstrakcyjnych jako postaci ludzkich;
noun

ucieleśnienienoun
to, co uzyskuje realny kształt

wcielenie(rzeczownik odczasownikowy) od wcielić
noun

förlöjliga [~de ~t] verb

ośmieszaćverb
czynić przedmiotem śmiechu; wystawiać na pośmiewisko

wyśmiewaćverb
ośmieszać, wytykając braki, słabości, wady

förlöjligande [~t ~n] substantiv

kpiarstwonoun
kpienie, naigrawanie się, wyśmiewanie kogoś

förstatliga [~de ~t] verb

socjalizować(ekonomia, ekonomiczny) zmieniać własność środków produkcji z prywatnej na społeczną
verb

upaństwawiać(ekonomia, ekonomiczny) przejmować na własność państwa
verb

upaństwowić(ekonomia, ekonomiczny) przejąć na własność państwa
verb

förstatligande [~t ~n] substantiv

nacjonalizacjanoun

förtydliga [~de ~t] verb

objaśniaćverb
czynić coś zrozumiałym dla kogoś

förverkliga [~de ~t] verb

dokonaćverb
wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny

urzeczywistniaćverb
realizować coś

förverkliga sig

spełniaćrealizować się, czuć satysfakcję ze swojej pracy, roli, stanowiska

förverkligande [~t ~n] substantiv

realizacjanoun
doprowadzenie do wykonania czegoś

realizacjanoun
spełnienie planów lub nadziei

urzeczywistnienienoun
spełnienie czegoś, uczynienie czegoś rzeczywistym

heliga landet

Ziemia Święta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) miejsca w Palestynie opisane w Nowym Testamencie, gdzie urodził się, żył i umarł Jezus Chrystus;

heliga stolen

Stolica Apostolska(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan

Heliga stolen

Stolica Święta(geografia, geograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) siedziba papieża, Watykan

Stolica Święta(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organ władzy zwierzchniej w Kościele katolickim

huligan [~en ~er] substantiv

chuligannoun
człowiek naruszający porządek publiczny, skłonny do wszczynania burd;

dresiarz(socjologia, socjologiczny) (pejoratywnie, pejoratywny) przedstawiciel subkultury miejskiej mający w zwyczaju noszenie na co dzień dresów, kojarzony z agresją i postawami aspołecznymi;
noun

huliganism [~en] substantiv

chuligaństwonoun
zachowanie właściwe chuliganom

12