leda w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| leda | przesytstan odczuwania nieprzyjemności w wyniku nadmiernego spożycia jedzenia lub picia przesytstan przykrego poczucia nadmiaru wrażeń przewodzić(fizyka, fizyczny) być przewodnikiem prądu, ciepła, drgań akustycznych sytośćbycie całkowicie najedzonym, brak głodu wypływaćbyć skutkiem czegoś znudzeniebrak zainteresowania znużeniezmęczenie czymś, znudzenie, uprzykrzenie się czegoś |
| Leda | Leda(mitologia grecka) królewna etolska i królowa spartańska, żona Tyndareosa i kochanka Zeusa oraz matka Kastora, Polideukesa, Heleny i Klitajmestry; |
| leda [ledde, lett, ledd, n. lett, pres. leder] verb | niesmakverb zginaćverb |
| leda [ledde, lett, ledd, n. lett, pres. leder] | doprowadzaćprzywodzić kogoś/coś w określone miejsce kierowaćwydawać komuś polecenia prowadzićbyć czyimś przewodnikiem, kierować kogoś do jakiegoś miejsca prowadzićkierować czymś, być inicjatorem, organizatorem czegoś; wykonywać coś przeprowadzaćkierować kimś, wskazując mu drogę rządzićkierować czymś, zarządzać zawodzićprowadzić gdzieś do celu np. drogą, postępowaniem, pomagając |
| ledamot [~en -möter] substantiv | członeknoun członkininoun |
| ledande adjektiv | czołowyadjective przewodniadjective |
| ledare [~n; pl. ~, best. pl. ledarna] substantiv | działacznoun herszt(potocznie, potoczny) przywódca bandy, szajki złoczyńców kierowniknoun naczelnik(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) osoba dowodząca walkami, powstaniem przewodnik(fizyka, fizyczny) substancja, która przewodzi prąd elektryczny; wstępniaknoun wódznoun |
| ledargestalt [~en ~er] substantiv | przodowniknoun wodzirejnoun |
| ledarhund [~en ~ar] substantiv | pies przewodniknoun |
| ledarskap [~et] substantiv | kierownictwonoun |
| akademiledamot [~en -ledamöter] substantiv | akademiknoun |
| avleda [-ledde, -lett, -ledd n. -lett, pres. -leder] verb | derutować(przestarzałe, przestarzały) sprowadzać kogoś z prostej drogi, zbijać z tropu wyprowadzaćverb wywodzićverb wywodzićverb |
| doktorandhandledare | promotorpracownik naukowy kierujący pracą dyplomową |
| flygledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna] substantiv | kontroler lotównoun |
| föranleda [-anledde, -anlett, -anledd n. -anlett, pres. -anleder] verb | powodowaćverb |
