land w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| åländska [~n åländskor] substantiv | Alandkanoun |
| andra länder, andra seder | co kraj, to obyczajkażdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje |
| anlända [-lände, -länt, -länd n. -länt, pres. -länder] verb | braćverb chwytaćverb przybywaćverb skłaniaćverb trafićverb |
| avdelande | działczęść instytucji działczęść wystawy, sklepu poświęcona określonym zagadnieniom |
| beroendeframkallande adjektiv | nałogowyadjective |
| betongblandare [~n; pl. ~, best. pl. -blandarna] substantiv | betoniarkanoun betoniarkanoun |
| bibehållande [~t] substantiv | zachowanienoun |
| bland preposition | międzypreposition wśródpreposition |
| bland annat | między innymifraza informująca o tym, że oprócz wymienionych po niej rzeczy, osób itd. istnieją również inne, które odnoszą się do tego, o czym mowa |
| blanda [~de ~t] verb | konfundowaćverb melanżverb mieszaćverb tasowaćverb zaciemniać(przenośnie, przenośnia) czynić niejasnym, niezrozumiałym |
| blända [~de ~t] verb | olśniewaćverb oślepiaćverb |
| blanda sig i | wtrącaćnadmiernie ingerować w cudze sprawy; zajmować się czymś, nie będąc o to proszonym |
| blandad [blandat ~e] adjektiv | mieszanyadjective |
| blandad böjning | deklinacja mieszana(gramatyka) rodzaj odmiany przez przypadki w gramatykach niektórych językow, np. niemieckim |
| blandad kompott | mieszaninapołączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości (i tym podobne, i temu podobne) |
| bländande adjektiv | jaskrawy(przenośnie, przenośnia) bardzo wyraźny, dobitny; skrajny rażącyadjective rażącyadjective rozwścieczonyadjective |
| blandning [~en ~ar] substantiv | mieszaninanoun mieszaninanoun mieszankanoun mieszankanoun miks(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki połączone przez mikser; efekt miksowania miks(potocznie, potoczny) mieszanka, mieszanina mikstura(medycyna, medyczny) płynny lek sporządzony z kilku składników zbieranina(pogardliwie, pogardliwy) przypadkowy i niedopasowany zbiór osób lub rzeczy |
| blandras [~en ~er] substantiv | mieszaniec(biologia, biologiczny) osobnik powstały w wyniku skrzyżowania dwóch organizmów rodzicielskich należących do innych ras, odmian |
