słownik Szwedzko-Polski »

labyrint w języku polskim

SzwedzkiPolski
labyrint [~en ~er] substantiv

błędnik(anatomia, anatomiczny) część wewnętrzna ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi;
noun

labirynt(budownictwo) układ krzyżujących się korytarzy i pomieszczeń, w którym trudno znaleźć wyjście;
noun

labyrintisk [~t ~a] adjektiv

labiryntowyadjective
mający formę labiryntu; związany z labiryntem

Historia wyszukiwania