Szwedzki | Polski |
---|---|
labyrint [~en ~er] substantiv | błędnik(anatomia, anatomiczny) część wewnętrzna ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi; labirynt(budownictwo) układ krzyżujących się korytarzy i pomieszczeń, w którym trudno znaleźć wyjście; |
labyrintisk [~t ~a] adjektiv | labiryntowyadjective |