låna w języku polskim

Szwedzki	Polski
låna [~de ~t; perf. part. pl. ~de el. i ett uttryck lånta] verb	pożyczaćverb brać coś od kogoś na pewien czas za jego zgodą pożyczaćverb dawać coś komuś na pewien czas wypożyczaćverb udostępniać na jakiś czas
blåna [~de ~t] verb	błękitniećverb
pantlånare [~n; pl. ~, best. pl. -lånarna] substantiv	lombardzista(potocznie, potoczny) właściciel lombardu, osoba pożyczająca pod zastaw noun
utplåna [~de ~t] verb	tępićverb masowo zabijać (stworzenia żywe) wykorzeniać(przenośnie, przenośnia) usuwać coś złego, niepożądanego verb

Historia wyszukiwania