Szwedzki | Polski |
---|---|
kust [~en ~er] substantiv | brzegnoun pobrzeże(geografia, geograficzny) ląd na brzegu morza, jeziora lub rzeki wybrzeże(geografia, geograficzny) wąski obszar znajdujący się po obu stronach linii brzegowej; |
kust- | litoralny(biologia, biologiczny) (geografia, geograficzny) związany z litoralem, dotyczący litoralu |
kustbevakning [~en ~ar] substantiv | straż przybrzeżna(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) morska formacja policyjna lub wojskowa odpowiadająca za nadzorowanie granic |
kustfarare | kabotażowiecstatek do kabotażu |
kustlös | śródlądowyznajdujący się w środku lądu |
kustnära adjektiv | przybrzeżnyadjective |
kustos [~en ~er] substantiv | kustosz(kościelny) zwierzchnik klasztorów stanowiących kustodię |
kustpipare | |
kustsnäppa | biegus rdzawy(ornitologia, ornitologiczny) Calidris canutus, gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; |
akustik [~en] substantiv | akustyka(fizyka, fizyczny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) warunki wnętrza decydujące o rozchodzeniu się w nim dźwięków akustyka(fizyka, fizyczny) dział fizyki, nauka o dźwięku i rozchodzeniu się fal sprężystych w różnych ośrodkach |
akustisk [~t ~a] adjektiv | akustycznyadjective |
Elfenbenskusten substantiv | Wybrzeże Kości Słoniowej(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce; |
mindre kustflickslända | |
västkusten | Zachodnie Wybrzeże(geografia, geograficzny) wybrzeże nad Pacyfikiem w Stanach Zjednoczonych |