kulle w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kulle [~n kullar] substantiv | pagóreknoun wzgóreknoun |
| kull [~en, ~ar] | berekdziecięca gra ruchowa, w której jedna osoba musi dogonić i dotknąć dowolną z pozostałych osób |
| kullerbytta [~n -byttor] substantiv | saltonoun |
| kullersten [~en ~ar] substantiv | brukowiecnoun kocie łbynoun |
| kullerstensbeläggning | kocie łby(potocznie, potoczny) bruk z kamieni polnych, otoczaków; |
| gravkulle [~n -kullar] substantiv | kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; |
| göra en kullerbyta | przewrót(sport, sportowy) ćwiczenie gimnastyczne polegające na wykonaniu szybkiego obrotu ciała o 360° w płaszczyźnie pionowej |
| höskulle [~n -skullar] substantiv | bróg(rolnictwo, rolniczy) (zootechnika, zootechniczny) zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach |
| skulle [~n skullar] substantiv | bynoun |
