krok w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| krok [~en ~ar] substantiv | zagięcienoun zakrzywienienoun |
| kroka [~de ~t] verb | podstawiać nogęverb zahaczaćverb zawieszaćverb |
| kroka arm | |
| krokett [~en ~er] substantiv | krokiet(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z masy z gotowanych ziemniaków z jajkiem i przyprawami w postaci smażonych kulek lub o walcowatym kształcie |
| krokig [~t ~a] adjektiv | krzywyadjective zawiłyadjective |
| krokna [~de ~t] verb | opaść z siłverb |
| krokodil [~en ~er] substantiv | krokodyl(herpetologia, herpetologiczny) drapieżny, ziemnowodny gad z rzędu krokodyli (Crocodilia), o wydłużonym ciele; |
| krokodiltårar | krokodyle łzynieszczery płacz; fałszywe, udawane ubolewanie |
| krokus [~en ~ar] substantiv | krokus(botanika, botaniczny) Crocus L., rodzaj roślin cebulowych z rodziny kosaćcowatych, kwitnących zwykle wczesną wiosną; |
| avkrok [~en ~ar] substantiv | rozlewisko(książkowy) miejsce zalane wodą; także: naturalny zbiornik wody pozostały po powodzi; zapadła dziuranoun |
| nappa på kroken | połknąć haczykdać się nakłonić, zachęcić do czegoś; dać się wprowadzić w błąd |
| sumpkrokodil | rzezimieszek(książkowy) złodziej, rabuś, bandzior |
