Szwedzki | Polski |
---|---|
kristall [~en ~er] substantiv | kryształ(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) (mineralogia, mineralogiczny) ciało stałe o geometrycznie uporządkowanej budowie wewnętrznej; kryształ(potocznie, potoczny) przezroczyste, ciężkie szkło ołowiowe do wyrobu dekoracyjnych wazonów, kielichów itp.; również wyrób z takiego szkła; |
kristallin [~t ~a] adjektiv | krystalicznyadjective |
kristallisation [~en ~er] substantiv | krystalizacjanoun |
kristallklar [~t ~a] adjektiv | krystalicznyadjective |
kristallografisk [~t ~a] adjektiv | krystalograficzny(fizyka, fizyczny) (mineralogia, mineralogiczny) związany z krystalografią, dotyczący krystalografii |