krigs- w języku polskim

Szwedzki	Polski
krigs-	wojennyzwiązany z wojną, odnoszący się do wojny
krigsdimma	mgła wojny
krigsfält	pobojowisko(historia, historyczny, historycznie) miejsce, na którym stoczono bitwę
krigsfånge [~n -fångar] substantiv	jeniecnoun osoba wzięta do niewoli w czasie wojny;
krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna] substantiv	zbrodniarz wojennynoun
krigsförbrytelse [~n ~r] substantiv	zbrodnia wojenna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów; noun
krigslagar	stan wojenny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa;
efterkrigs-	powojennytaki, który dzieje się po wojnie

Historia wyszukiwania