słownik Szwedzko-Polski »

krig w języku polskim

SzwedzkiPolski
krig [~et; pl. ~] substantiv

wojna(wojskowość, wojskowy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zorganizowany konflikt zbrojny o dużej skali;
noun

krigare [~n; pl. ~, best. pl. krigarna] substantiv

wojnoun

wojaknoun

wojowniknoun
ten, który walczy

krigisk [~t ~a] adjektiv

marsowy(książkowy) o twarzy, minie: groźny, srogi
adjective

marsowy(przestarzałe, przestarzały) związany z wojną lub wojownikiem
adjective

militariaadjective
sprawy dotyczące wojskowości, także przedmioty związane z wojskiem, zwłaszcza z jego uzbrojeniem i umundurowaniem

wojowniczyadjective
skłonny do walki

krigs-

wojennyzwiązany z wojną, odnoszący się do wojny

krigsdimma

mgła wojny

krigsfält

pobojowisko(historia, historyczny, historycznie) miejsce, na którym stoczono bitwę

krigsfånge [~n -fångar] substantiv

jeniecnoun
osoba wzięta do niewoli w czasie wojny;

krigsförbrytare [~n; pl. ~, best. pl. -förbrytarna] substantiv

zbrodniarz wojennynoun

krigsförbrytelse [~n ~r] substantiv

zbrodnia wojenna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) działanie poważnie naruszające prawa i zwyczaje wojenne, a także bulwersujące międzynarodową moralność i powagę traktatów;
noun

krigslagar

stan wojenny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa;

andra världskriget

druga wojna światowa(historia, historyczny, historycznie) konflikt zbrojny w latach 1939-1945;

efterkrigs-

powojennytaki, który dzieje się po wojnie

första världskriget

pierwsza wojna światowa(historia, historyczny, historycznie) konflikt zbrojny w latach 1914-1918;

gerillakrig [~et; pl. ~] substantiv

partyzantka(wojskowość, wojskowy) forma walki zbrojnej z ukrycia
noun

heligt krig

święta wojnawojna prowadzona z przyczyn religijnych

inbördeskrig [~et; pl. ~] substantiv

wojna domowa(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (wojskowość, wojskowy) konflikt zbrojny, którego strony należą do tego samego państwa, plemienia lub grupy etnicznej;
noun

kalla kriget

zimna wojna(historia, historyczny, historycznie) okres napięcia pomiędzy Związkiem Radzieckim a Stanami Zjednoczonymi istniejący w drugiej połowie dwudziestego wieku;

zimnowojennytaki, który dzieje się podczas zimnej wojny

kärnvapenkrig [~et; pl. ~] substantiv

wojna atomowanoun

wojna jądrowanoun

wojna nuklearnanoun

myrornas krig

śnieg(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) (technologia, technika, techniczny) zły obraz na ekranie telewizora

sjuårskriget

wojna siedmioletnia

snöbollskrig [~et; pl. ~] substantiv

śnieżkinoun
zabawa we wzajemne obrzucanie się śniegiem

tredje världskriget

trzecia wojna światowa(historia, historyczny, historycznie) hipotetyczny ogólnoświatowy konflikt zbrojny

trettioåriga kriget

wojna trzydziestoletnia

trojanska kriget

wojna trojańska(mitologia grecka) wojna Achajów z Trojanami;

utnötningskrig [~et; pl. ~] substantiv

wojna na wyczerpanienoun

världskrig [~et; pl. ~] substantiv

wojna światowanoun

Historia wyszukiwania