kram w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| kram | objęcieotoczenie rękami, uścisk |
| krama [~de ~t] verb | naciskaćverb obejmowaćverb przytulaćverb przytulićverb tulićverb ugniataćverb |
| kramas | uściskotoczenie kogoś ramionami i przytulenie |
| kramp [~en ~er] substantiv | konwulsjenoun kurcz(medycyna, medyczny) bezwiedne nadmierne skurcze mięśni poprzecznie prążkowanych lub gładkich, występujące pod wpływem działania różnych bodźców i często powodujące uczucie bólu; skurcz(fizjologia, fizjologiczny) skrócenie się mięśni pod wpływem bodźca; spazm(medycyna, medyczny) nagłe, bezwiedne, bolesne, znaczne napięcie mięśnia lub grupy mięśni ścieśniaćnoun |
| krimskrams [~et] substantiv | bibelotynoun cackanoun cacko(potocznie, potoczny) coś atrakcyjnego, małego i cennego |
| sakrament [~et; pl. ~] substantiv | sakrament(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie obrzęd religijny uważany za znak lub sposób przekazania łaski Bożej; |
| sakramentarium | sakramentarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dawna księga liturgiczna w użyciu przed powstaniem mszału; |
| skramla [~de, ~t] verb | brzękaćverb pobrzękiwaćverb |
| skramla [~de, ~t] | brzęczećo metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk grzechotka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (potocznie, potoczny) instrument perkusyjny z pojemnikiem zawierającego małe przedmioty wydającymi dźwięki przy potrząsaniu grzechotkarodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu składaćgromadzić coś, zbierać |
| stelkramp [~en] substantiv | szczękościsk(medycyna, medyczny) mocne zwarcie szczęk i niemożność ich rozwarcia wskutek skurczu mięśni żwaczy; tężec(medycyna, medyczny) / (weterynaria, weterynaryjny) ostra choroba zakaźna o ciężkim przebiegu, z długotrwałymi i bolesnymi kurczami mięśni, spowodowana toksynami produkowanymi przez bakterie beztlenowe zwane laseczkami tężca |
