kräk w języku polskim

Szwedzki	Polski
kräk [~et; pl. ~] substantiv	biedaknoun bydlaknoun bydlęnoun ofermanoun
kräkas [kräktes, kräkts, pres. kräks] verb	wymiotować(fizjologia, fizjologiczny) zwracać przez usta zawartość żołądka verb zwracaćverb zwrócić(potocznie, potoczny) zwymiotować verb
kräkframkallande	wymiotnywywołujący wymioty
kräkla [~n kräklor] substantiv	mątewkanoun
kräkning [~en ~ar] substantiv	wymiotynoun gwałtowny wyrzut treści pokarmowej na zewnątrz z żołądka poprzez przełyk i jamę ustną;
inkräktare [~n; pl. ~, best. pl. -kräktarna] substantiv	intruznoun człowiek niemile widziany w danym miejscu inwader(rzadki, rzadko używany) ten, który dokonuje inwazji noun

Historia wyszukiwania