koral w języku polskim

Szwedzki	Polski
koral [~en ~er] substantiv	chorał(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) uroczysty wielogłosowy śpiew kościelny noun
korall [~en ~er] substantiv	koral(mineralogia, mineralogiczny) szkielet węglanowy koralowców; noun koralowiec(zoologia, zoologiczny) osiadłe zwierzę morskie z gromady koralowców; noun
koralldjur [~et; pl. ~] substantiv	koral(biologia, biologiczny) koralowiec noun
Korallhavet	Morze Koralowe(geografia, geograficzny) morze na Oceanie Spokojnym;
korallrev [~et; pl. ~] substantiv	rafa koralowanoun rafa powstała z nagromadzenia pozostałości organizmów morskich, głównie szkieletów korali

Historia wyszukiwania