słownik Szwedzko-Polski »
koppa w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| koppa | koppaarchaiczna litera cyrylicy, Ҁ, stosowana także jako oznaczenie 90 koppalitera alfabetu greckiego, obecnie nieużywana, w greckim systemie liczbowym oznaczająca liczbę 90, Ϙ; |
| koppar [~n el. ~en] substantiv | miedź(chemia, chemiczny) metal, pierwiastek chemiczny o symbolu Cu i liczbie atomowej 29; |
| kopparfärgad [-färgat ~e] adjektiv | miedzianyadjective |
| kopparnickel | |
| kopparorm [~en ~ar] substantiv | padalec(zoologia, zoologiczny) Anguis, rodzaj beznogiej jaszczurki; |
| kopparstick [~et; pl. ~] substantiv | kopersztychnoun miedziorytnoun |
| kopparödla [~n -ödlor] substantiv | padalec(zoologia, zoologiczny) Anguis, rodzaj beznogiej jaszczurki; |
| amerikansk kopparand |
